0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Pazartesi gecesi yumruk ve tekmelerle sarsıldı Türk futbolu. Dehşet içinde izledik o sahneleri…Öncelikle Halil Umut Meler’e geçmiş olsun dileklerimi iletiyor ve kendisine yapılan saldırıyı şiddetle kınıyorum.
Üzülerek söylüyorum ki, yaşananlar çok da şaşırtmadı bizleri. Futbol dünyamızın geldiği noktanın hiç de sağlıklı bir nokta olmadığını herkes biliyordu aslında.
Evet, biliyorlardı… Şu anda bağıran, çağıran, kınayan, timsah gözyaşları dökenler de biliyorlardı…
Ama hiçbir tedbir almadılar göz nazaran göre gelen bu felakete…
Diğer taraftan yangına körükle gitti kimileri…
Son yazım da dâhil olmak üzere pek çok defa yazdım, Türk futbolunun en büyük sorunu hakem meselesidir diye. Bu sorunun tahlili için nedenlerine inilmesi gerekiyordu evvel. Lakin bu yapılmadı. TFF ve MHK’deki problemler, bu kurumların yanlış uygulamaları, kendi başarısızlıklarını hakemler de dâhil olmak üzere diğerlerini suçlayarak örtmeye çalışanlar ile taraftarları fanatik bir halde kışkırtıp prim yapmaya çalışanlar, bu türlü bireyler karşısında hakemlerin yalnız kalmaları ve başlarının rahat olmaması, eğitim ve standart eksikliği üzere faktörleri bu problemlerin temel nedenleri ortasında sayabiliriz.
Evet, hiçbir şey yapılmadı bu sıkıntıların tahlili için ve en sonunda Ankara’daki dehşet verici olay patlak verdi. Bu saatten sonra “ Türk futbolunun marka bedeli “ üzere lafların da pek bir kıymeti kalmadı artık. Yabancı oyuncu sınırlaması ve Play – Off üzere formcu uygulamalar da yerlerde sürünen bu marka kıymetini yükseltemez.
Yapılması gereken, üstteki problemleri çözecek radikal kararlar almak ve bu kararların gerisinde durmak. Kimden gelirse gelsin, bu hoş oyuna ziyan verecek her türlü harekete gereken cezaları vermek, futbolun idaresine futbolun içinden gelenleri daha çok çekmek, formcu uygulamalar yerine çağa uygun çağdaş tahliller getirmek, …
Elbette yönetici ve akreditasyon meselesini da unutmamak gerekir. Örnek almamız gereken beş büyük ligin hangisinde yöneticiler bu kadar ön planda? Hangisinde maçlardan sonra bu kadar çok konuşuyorlar? Hangisinde saha içerisinde yahut koridorlarda bu kadar fazla atlet dışı insan var?
Evet, söyleyecek çok şey var. Lakin artık kelam değil aksiyon vakti, harekete geçme vakti. TFF, kulüpler, basın, … Herkesin elinden geleni yapması gereken gün, bugün! Ve herkesin bu geminin içerisinde olduğu asla akıllardan çıkmamalı!
Ve o saldırganlar,
Birine o halde saldırıp yere düşürmek ve yerdeki o savunmasız beşere öldüresiye tekmeler savurmak…
Gerçekten de sözler kifayetsiz kalıyor burada. Hunharca saldırdığınız bir oğul, bir baba, bir eş, bir arkadaş, bir insan…
Yazık ettiniz, çok yazık…
Ve saldırdığınız Türk futboluydu da tıpkı vakitte. Tüm dünyaya manşet ettiniz…
Bu saldırıyı bir sefer daha şiddetle kınıyor ve Halil Umut Meler’e geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Kendisini en kısa müddette sağlıklı bir formda yeşil alanlarda görmeyi umuyorum. İnatla, dirençle…
Futbolumuza kardeşliğin ve centilmenliğin hâkim olduğu hoş günler dileğiyle…