0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

O Türkiye’nin bir numarası… Son beş yılın en fazla kazanan, pistlerin tozunu atan jokeyi… Ortalarında Gazi Koşusu, Cumhurbaşkanlığı Koşusu, Başbakanlık Koşusu üzere bir çok Grup1 yarışının galibi…. Kumun, çimin taçsız hükümdarı…

Evet… Gökhan Kocakaya… 36 yıllık hayatının kilometre taşlarına birçok muvaffakiyet sığdırmış, herkesin takdir ettiği, gençlerin idol seçtiği bir isim… Gözlerini açtığı Adana Yeşiloba’da hayatının ayrılmaz kesimi olan atlarla tanışmış, okuduğu Tarsus’ta kendini geliştirmiş… İstanbul’daki Apranti Okulu’nda yaşıtları ortasında sivrilmiş, daha sonraki yıllar ambargo koyacağı birinciliklerin müjdecisi olmuştu…

Yıllar yılları kovaladı, muvaffakiyet basamaklarını bir bir çıktı. 7 Ocak 2006’da birinci kere at bindi, birinci birinciliğini tıpkı yıl Karadağlı isimli atla kazandı. Akabinde her yıl üstüne koyarak adım adım ilerledi.

2019 yılında birinci kere en çok yarış kazanan jokey olurken, bu unvanını 2020, 2021, 2022 ve 2023 yıllarında da kaptırmadı. Son beş yıla damga vurarak tepeyi kimseye bırakmadı.

Artık ona Türkiye dar geliyordu. Yeni başarılara yelken açmak istiyordu. İnce eledi, sık dokudu, yılın başında gittiği Amerika’da karar kıldı.

Bugün Veliefendi Hipodromu’nda son defa cet binecek, arkadaşlarına, yarışseverlere veda edecek. Ondan sonra ver elini Amerika…

Şampiyonla gitmeden bir ortaya geldik, ABD seyahati öncesi söyleştik. Biz sorduk o yanıtladı.  

– Atlarla tanışman nasıl oldu?

Adana Yeşiloba doğumluyum. Bir müddet Tarsus’ta da bulundum. Babam atlarla çok ilgilidir. Ben de 5 yaşından beri at biniyorum. Evvel hafta sonları Adana Hipodromu’na gidip burada kendimi geliştirdim. Lise periyodunda İstanbul’a gelip Apranti Okulu’na yazıldım. O vakit okulumuz iki yıllıktı. Çok düzgün bir eğitim aldık. Ondan sonra da yarış alanlarında at binmeye başladım.

– Muvaffakiyet nasıl geldi?

2006 yılının Ocak ayında at binmeye başladım. Tıpkı yıl Karadağlı ile birinci birinciliğimi elde ettim. Ondan sonra her geçen gün performansımı yükselttim. Eksiklerimi giderdim. Esasen muvaffakiyet da resen geldi.

– Bir günün nasıl geçiyor?

Genelde antrenman programına nazaran 04.30-05.00 üzere kalkıyorum. Çalıştıracağım atların durumuna nazaran hareket ediyorum. Bu da 2-2.5 saat ediyor. Antrenmandan sonra meskene dönüp kahvaltı ediyor, duş alıp, uyuyorum. Daha sonra hazırlanıp, hipodroma, yarışlar öteki kentteyse yola çıkıyorum.

– Nelere dikkat edersin?

Çok disiplinliyimdir. Yememe, içmeme dikkat ederim. Programımı kendim yapar, ona nazaran hareket ederim. Aksaklıklar beni gerer. Fakat ailem çok anlayışlı. Çocuklarım ve eşim en büyük destekçilerim. Bu başarımda onların da büyük hissesi var.

– Türkiye’de jokeyliği nasıl görüyorsun?

Zorlukları olan bir meslek. Ülkemizde de bu işi tamamem profesyonelce yapan bir elin parmakları kadar insan var. Fakat bizde Apranti Okulu’nda çok uygun eğitim veriyorlar. Avrupa’yı ve Dünya’yı yakından takip ediyorlar. Apranti okulunda çok başarılı çocuklar yetişti, yetişmeye de devam ediyor. Biz iki yıl okuduk. Artık üç yıllık bir eğitim veriliyor.

Yeni mezunlar ortasında, usta jokeyler üzere cet binenler var. İtinayla yetiştiriliyorlar. Hepsi birbirinden değerli, pırıl pırıl… Çok güzel bir kuşak geliyor. Zira eğitmenlerinin üzerinde çok emekleri var. Bu emeği verenlere çok teşekkür ediyoruz. Birinci yarışında birincilik, ikincilik, üçüncülük elde eden aprantiler oldu. At üstünde gerçek karar alabiliyorlar. Estetik olarak gerçek atakları yapıyorlar. Daha evvel binmiş üzere davranıyorlar. Öz itimatları yeterli ve soğukkanlılar.

– Dünya yarışçılığı nasıl?

Ülkemizde yarışçılığın güzel bir düzeyde olduğunu düşünüyorum. Dünyada da birçok ülke bu işte başarılı… Ben dünya yarışçılığını yakından takip eden bir beşerim. Avustralya’dan Amerika’ya Hong Kong’dan Japonya’ya, keza İngiltere, İrlanda, Fransa, Almanya daima ilgilendiğim ülkeler. Birçok ülkede at bindim. Dubai, Macao ve Almanya’da hem Hannover hem de Leipzig’de yarışlara katıldım. Buralarda birinciliklerim var. Bir mühlet İngiltere’de bulundum. Ayrıyeten ülkemizde düzenlenen 6. Memleketler arası Jokey Turnuvası’nı kazandım. Zati bu ilgi yurt dışı için karar vermemi kolaylaştırdı. O nedenle de ABD’yi seçtim.

KRALIN YENİ ADRESİ NEW YORK

Artık maksat büyütmem gerektiğine inandım. Türkiye’de yapabileceklerimin en uygununu yaptığımı düşünüyorum. Kendimi ispatladım. O yüzden kendime yeni bir maksat belirledim. Sonunda da bu yılbaşında at bindiğim Amerika’da karar kıldım. Tabi bunda iki kızımın eğitimlerini de düşünmem var. ABD’de, New York’a gidiyorum. Zira birçok büyük yarış burada yapılıyor. ABD’nin bir çok eyaletlerinde yarış var. Çok sayıda teklif aldım. Gittiğim vakit hangi antrenörle çalışacaksam ona nazaran karar vereceğim. Zira oradaki sistemimin oturması vakit alacak.

“GAZİ KOŞUSU’NU UNUTAMAM”

Her sene birbirinden değerli atlara biniyoruz. Birçok muvaffakiyet kazandık. Hepsi bizim için unutulmaz fakat yarış hayatımda unutamadığım koşulardan biri de Gazi Koşusu… 2009 yılında Miramis ile bu değerli derbiyi kazandım. Her at sahibi, her antrenör üzere benim de büyük memnunluk yaşadığım bir andı. Ayrıyeten sahiden kendimi çok şanslı görüyorum. Bu türlü hoş ve değerli bir topluluğun modülü olmak onur verici. Bugünlere gelmemde takviyesini esirgemeyen, at sahipleri, antrenörler, menajerlerim, ailem, yarışseverler, yarış basını ve topluluğumuzun öteki paydaşlarına teşekkür ederim. Hepsine minnettarım.  

“ÜLKEME TEKRAR DÖNECEĞİM”

Bundan sonra mesleğime yüklü olarak yurtdışında devam etmek istiyorum.  Elbetteki sıhhatim el verdiği sürece. ABD’deki nizamım oturduktan sonra birçok ülkeye de gideceğim. Buralarda da at binmek istiyorum. İlerleyen yıllarda tekrar ülkeme döneceğim. Zira burası benim vatanım. Doğduğum, büyüdüğüm topraklar. Gökhan Kocakaya olduğum yer.

“CEZALAR BENİ ÜZDÜ”

Yurdışına gitmemim nedenlerinden biri de aldığım cezalar. Zira birçoğunu hak etmediğim halde cezalara maruz kaldığımı düşünüyorum. Hakkımı arayacak hiç bir mercii olmadığı için de sonuca ulaşamadık. Bu da ister istemez beni yeni arayışlara itti. Hatta bu cezalarandan biri var ki, çok haksızca. Bir yarışta faul yapmadığım halde 5 gün ceza aldım. Akabinde tweet atarak bunun haksızca verildiğini belirttim. Bu tweetten de 10 gün ceza yedim.