0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İsmail Kartal idaresindeki Fenerbahçe, şampiyonluk yarışında çok kritik bir galibiyete imza attı. Galatasaray’ın Adana Demirspor’u mağlup ettiği maçın akabinde oynanan derbide sarı-lacivertliler, Beşiktaş deplasmanında 3-1’lik skorla galip geldi.

Fenerbahçe’nin derbi zaferini spor muharrirleri kaleme aldı. Sarı-lacivertli futbolcular performansıyla geceye damga vururken övgüleri de topladı.

İşte Beşiktaş – Fenerbahçe maçının akabinde yapılan değerlendirmeler…

ŞAMPİYON ADAYI DERBİDE MUHAKKAK OLUR! / ERCAN GÜVEN

Bahaneler ve mazeretler ikinci plandadır. Terim’in futbol literatürümüze kazandırdığı “resultante importante” diye bir kelam var ya; derbilerde her şeyden evvel skora bakılır. Zira derbiler şampiyonluğun demosu sayılır!..

İster yazgı, ister tercihler birikmiş acemilikler… Fenerbahçe tek ayak üstünde yakaladığı Beşiktaş’ı meskeninde yenerek son zafere koskoca bir adım attı. Liderliğine geri döndü. Beşiktaş çöktü.

Sakatlıklar sürecini yavaş yavaş geride bırakmaya başlayan Fenerbahçe’de alana çıkacak kadro belirliydi. İsmail Kartal yalnızca İsmail’in yerine Crespo ile fantezi yapmıştı. Lakin, tüm avantajları (Samet, Feyyaz, İstek yahut Hasan Arat, taraftar gibi) saha dışında olan Beşiktaş güç durumdaydı. İstek Çalımbay adeta şanssız sürecin üzerine üzerine giderek Aboubakar’ı, Ahmetovic’i bile kulübeye göndermişti. Bu tercihti lakin savunmasını birinci defa yan yana oynayan futbolculardan kurması mecburiyetti.

Adeta emek ve sermaye’nin uğraşı üzereydi derbi!.. Kartal’da yıldız sınıfından beyaz yakalı olarak Chamberlain’den oburu yoktu. Biraz Gedson, biraz Rebic; gerisi işçi, futbolun mavi yakalısı. Fenerbahçe ise tam zıddı.

İlk yarı Fenerbahçe’yi durdurup ikinci yarı kazanmayı planlıyordu muhtemelen İstek Hoca. Meğer ikinci yarı yenildi.
Zaten şimdi 10. dakikada şemsiye aksine döndü Beşiktaş ismine. Ferdi’den Tadic’e, ondan Dzeko’ya gelen top ağları buldu. Lakin Çalımbay’ın planı bir müddet daha çalıştı. Samet yeniden yaptı yapacağını ve Djiku’nun topu ikram ettiği Cenk’i ceza alanında yere indirdi. Kişisel yanlışın bedeli penaltıyı Chemberlain attı maç yine başladı.

Beşiktaş’ın talihsizliği derbide de sürüyordu bir yandan. Gedson sakatlanınca yerine Salih girse de gücünü ve dayanıklılığını çok etkiledi Beşiktaş’ın. Akabinde birinci yarı bitmeden Umut da sakatlanıp çıktı ve vazife Tayfur’a kaldı. Fenerbahçe’ye sorun yaratan ekipler onu geri koşturanlardı ve gitgide azaldı Beşiktaş’ta.
Beşiktaş aslında temposuz bir gruptu, fizik gücü düşüktü, çabuk oynayamıyordu fakat bu fırsattan yararlanması gereken Fenerbahçe de birinci yarıda tempo yapamıyordu.
Çünkü Dzeko gezgin oynuyor ekstradan yoruluyordu. Osayi birinci yarıda yalnızca bir defa hamle tertibi içinde olabilmişti. Samet makus, Djiku geri dönüşün kahırlarını yaşıyordu. Neyse ki, Tadic işin başındaydı.

İkinci yarı daha baskılı bir Fenerbahçe vardı. 60 dakikada Szymanski Beşiktaş ceza alanında biçildi. Hakem epeydir memleketten uzakta “yarı ithal” sayılsa da “devam” dedi meslektaşları üzere. Bu defa VAR durumdan görev çıkardı ve hakeme konumu bir kere daha izleterek bir hafta boyunca derbinin bir kenara bırakılıp hakem ve penaltı konuşulmasını önledi.
İyi ki, VAR vardı!.. Penaltıyı eski penaltılarına benzemeyen bir halde garantili kullandı Tadic ve Fenerbahçe bir sefer daha öne geçti.

Çünkü ikinci yarı Beşiktaş birebir stratejiyi sürdürüp top tutamadan sakin oynayarak rakibi öne çekmeye, artta boşluk aramaya devam etti. Fenerbahçe ise “olması gerektiği gibi”ye yaklaştı her geçen dakika. Osayi atağa dahil oldu. Szymanski Fred’e güvenip adeta forvet oynadı. İrfan Can direklerden döndü. Mert olmasa fark artabilirdi ki o Mert bir de penaltı kurtardı maç sonu.

Evet kaleci Mert’in tekrar VAR zoruyla verilen Tadic’in kullandığı ikinci penaltıyı çıkartması da var son dakikalarda ancak Szymanski çabucak telafi etti, skoru 1-3 yaptı. Vakit olsa fark artardı. Bitikti Beşiktaş.

Bu derbi zaferi liderlik getiri yanı sıra Fenerbahçe’nin çoktan başlamış olan ikinci galibiyet serisini tetikleyecek ve sonuncu zaferi çok derinden etkileyecektir.

DERBİ OLDUĞUNA EMİN MİYİZ? / BURCU KAPU

Sezon içinde en güç maçlardan birinde rakibini hem eksik hem oyun gücü düşük yakalamak fakat birkaç yılda bir olur. Fenerbahçe’de uzun yıllardır İnönü’de yenemediği Beşiktaş’ı bir daha ne vakit bu türlü yakalar muhakkak olmaz. Dünkü oyunu siyah-beyazlılar ismine eleştirmek hiç adil olmaz. Zira makus transferlerle birbirini tamamlamayan mevkiler, berbat idare, sakatlıklar derken son yılların en makûs dönem başlangıcını yapan Beşiktaş’ta taraftar hariç, rekabet gücü olan, argümanlı duran kimse yok. Yeni idaresi çok kuvvetli bir süreç bekliyor.

Yönetmekten bahsetmişken, kadronun tahminen de skora en yakın oyuncusu kulübede başladı maça. Aboubakar’ın bir evvelki periyodunda neler yaptığını Sergen Hoca söylemiş olmasına karşın tekrar transfer edilmiş olması, birinci günden beri sorduğum soruyu yeniden çıkarıp ısıtmama sebep oldu. Oyuncuyu yine transfer edenler mi daha Beşiktaşlı, yoksa Sergen Yalçın mı? Neden prestij etmediniz vaktinde Sergen Hoca’nın Aboubakar ile ilgili söylediklerine? 
Biz derbinin kazananı Fenerbahçe’ye bakalım. Maçın akabinde ekipte bir kişi hariç herkesin yüzü gülüyordur. Kim derseniz? Malum stoper, Samet. Son iki dönemdir yaptığı yanılgı sayısı uygun oynadığı maçlardan fazla. Grubun deplasmanda daha canlı ve organize başlayıp öne geçtiği oyunda yaptığı yanlışla yalnızca bir gol ikram etmedi, birebir vakitte rakibi oyuna ortak olduğuna ikna edip arkadaşlarının gücünü de aşağı çekti. 

Fenerbahçe bu dönem birinci 15 dakikalarda attığı gollerle ligin maçlara en âlâ başlayan ekibi. Fred’in dönüşüyle topa sahip olması ve pres gücü kuvvetlenen ekipte Djiku’nun da dönmesiyle oyun gücü katmerlendi. Bilhassa Ferdi ve Tadic’in sol tarafı daha tesirli kullanmasında Djiku-Ferdi irtibatının rolü çok büyük. Maç uzunluğu solda Ferdi-Tadic, sağda İrfan oyunu ince ince işledi. 
Dzeko iki haftadır tesirli oyunuyla ceketindeki tenkit tozlarını silkelemeye devam ediyor. Sonuç olarak da 32’si yalnızca ikinci yarıda olmak üzere toplam 42 sefer rakip ceza alanında topla buluşarak dönemin en yüksek sayılarından birine ulaştılar. Fenerbahçe dün rakibini tahminen tabelada değil lakin oyunda tarihi bir farkla yendi.

Avrupa’da 6 gollü yenilginin faturası o maç mevkisinde oynamayan İsmail’e mi kesildi de, İsmail’in ayağı o günden beri birinci 11’den kesildi bilmiyoruz. Fakat Crespo’nun etkisiz oyununa karşın Fenerbahçe merkezi kaptırmadıysa biraz da sebebi rakibin takım kalitesi. Sarı-lacivertliler bu dönem şampiyonluk yarışını son haftalara kadar götürebilir. Avrupa’da final oynayabilir. Bu takım bunu söylüyor. Lakin tüm bunların olması için İsmail Hoca’nın maç içinde ne vakit planı değiştirmesi gerektiğini, oyunun ne vakit değişiklik diye bağırdığını, oyuncuların sakat sakat oynamamasını, yani ekibi maçlara hazırlarken yaptığı liderliğin çok daha fazlasını 90 dakika içinde yapması gerekiyor. Yaparsa kazanacağı başarılarla Fenerbahçe teknik yöneticiliği koltuğunda uzun yıllar kalabilir. Pekala yapar mı? Yanıtı kendisinde.

FENERBAHÇE İNÖNÜ’DE ÇOK FARKLI! / UZAY GÖKERMAN

İlerleyen haftalarda çok daha âlâ anlaşılacaktır; Beşiktaş galibiyeti dönemin en değerli dönüm noktalarından biri olacaktır Fenerbahçe için.
Çok uzun vakitten bu yana derbilerde başarısız bir imaj çiziyordu ve işin bu tarafını sıklıkla da “ağır” tenkit altına alıyorduk.
Şöyle bir gerçeklik var; geçen dönem Fenerbahçe alanında kaybettiği 2 derbiyi kazanmış olsa tahminen şampiyonluk el değiştirebilirdi.
O kadar önemli!

Diğer taraftan Trabzonspor hezimetinin kadro üzerindeki tesirini Kasım ayı içinde daima birlikte gözlemledik. Sakatlıklar bir tarafa işin ruhsal istikameti olduğunu unutmamak, atlamamak gerekiyor.
Sportif çabalarda motivasyon ve onunla kol kola giden momentum “takım” kurgusunun en kıymetli bileşenidir.
Sürdürülebilir, devamlılığı olan muvaffakiyet bu formda kalıcı hale gelir.
Fenerbahçe ile Galatasaray tepede tek başına kaldılar ve kaybetmeden ilerliyorlar.
Hiç kuşkusuz daima birbirlerini izleyip, takip de ediyorlar. Güzel oynayan ekip başkasını de bir formda baskı altına alıyor.

Diğer taraftan kadrosu oluşturan futbolcular kazandıkça ve bunu taraftar coşkusuyla bir ortaya getirdikçe yaptıkları işten daha çok keyif alacak, özgüvenle alanda uğraş edeceklerdir.
İşte dün Fenerbahçe Beşiktaş karşısında her dakika biraz daha üzerine koyarak, seviyeyi yükselterek bize bunu gösterdi.
Evet bunun tesirini ve ne tıp sonuçlarla alakalı hale geleceğini birkaç hafta sonra çok daha rahat konuşur hale geleceğiz.
Fenerbahçe net bir sonuç aldı!
Rakibine alanda futbol namına bir aksiyon yapabilmesine başından sonuna kadar müsaade vermedi.

Çok fazla duruma girdi.
Attığı kadar kaçırdıkları konuşulacak düzeylerdeydi.
Tadic’in penaltı vuruşunu kaleci Mert çıkardı. Farkın açılmasını engelledi.
Dahası çok uzun yıllardan bu yana Fenerbahçe ile Beşiktaş’ın ortasındaki aralık hiç böylesine büyümemişti.
Beşiktaş için bu dönemin hiç güzel geçmediğini esasen her hafta Kulüp içinde olup bitenleri takip ederek görüyoruz. Bir değişim, dönüşüm içine girdiler.
Önce teknik yönetici değişti; peşinden Başkan!

Kadroda da eskiyen ya da artık bu kadrosu taşıyamayan oyuncular olduğu herhalde bu maçta çok daha bariz bir formda ortaya çıkmıştır.
Rıza Çalımbay genelde bu cins müsabakaları kazanmanın bir yolunu bulurdu. Öncelikle şunu söylemem yanlışsız olur; Beşiktaş’ın teknik yönetici seçimi çok çabuk ile alınmış ve “Camia’nın Çocuğu” kontenjanından kaynaklı bir atılımdı.

Türkiye’de bu iş o denli olmasa da teknik yöneticilik makamı teknik, taktik, oyun planının çalışılıp, alana muhakkak bir sıra ve strateji ile verilen bir yerdir.
Rıza Çalımbay geçtiğimiz dönemlerde Sivasspor’da bu saydığımız oyun bileşenlerinden kaçını üretip de başarılı olmuştur sorusunu sormadan ve yanıtını aramadan hakikat karar vermek mümkün değildir.
Beşiktaş ile Fenerbahçe ortasında futbolcu özelinde besbelli farklar olsa da futbol ismine bu kadar silik bir imaj olması da temelde İstek Çalımbay’ın alanda pragmatistçe bir yarar üretmeye çalışmasından kaynaklanmaktadır.
Haftalardır stoper oynayan Necip’e orta alanda çok güç bir vazife yüklemek bir riskti.

Gedson oyundan çıktıktan sonra Beşiktaş’ın orta alanı tam düştü.
Fenerbahçe’nin tesirli ve güçlü oyun oynamasına katkı sağlayan araçlardan biri de işte bu pısırıklıktır!
İsmail Kartal elindeki oyuncu havuzunun içinde farklı denemeler yapmayı sürdürüyor.
Yani, genel manada 100.000 bireye sorulsa “İsmail Yüksek mi yoksa Crespo mu?” diye herhalde Crespo yanıtını verecek kişi sayısı iki elin parmak sayısını geçmezdi.
Crespo sahanın en çok koşan oyuncusuydu.
Hemen her yerde onu gördük. Orta alanda 2 kilit pasın merkezi oldu. Ferdi ile birlikte alanda Fenerbahçe ismine en çok ikili uğraş kazanan oyuncusuydu.

Bu müsabakanın bilinmeyen öznesinin Crespo olduğunun hakkını vermek gerekiyor.
Dün Fenerbahçe ismine alanda iki tecrübeli oyuncu vardı; Dzeko ve Tadic. Hakikaten bu dönem bu iki oyuncunun katkısı büyük fark yaratıyor.
Oyunun Fenerbahçe ismine birinci yarıda sıkıştığı her kısımda Dzeko orta alana kadar gelip daima pas teması olmaya çalıştı.
Kanatlardaki savunma oyuncuları Ferdi ve Samuel’in kadronun hamle gücüne katkıları çok kıymetli ve pahalı.

Fred evvelki maçlara nazaran biraz tutuktu; İsmail Kartal’ın maç sonu açıklamalarından performansını etkileyecek bir sorunu olduğu anlaşıldı. Lakin neden 90+3’e kadar alanda kaldı, kuşkusuz soru işaretiydi.
İsmail Kartal’ın bu maç birinci oyuncu değişikliklerini 84. Dakikada yapması böylesine çaba gücü yüksek bir müsabaka için dikkat çeken bir konuydu. Anlaşılan güzel oynayan nizamı bozmak istemedi.
Szymanski çok hoş, bizim artık görmeye alıştığımız kusursuz bir gol attı ve maçın son kısmında grubu rahatlatan oyuncu oldu.

Hakem Atilla Karaoğlan’ın bu düzeylerde maç yönetmesinin mümkün olmadığını gördük.
Dzeko aleyhine Beşiktaş alanında verdiği faul kararına inanmak kolay değildi.
Szymanski’nin ceza alanında düşürüldüğü duruma arası 5 metreydi. O penaltı kararını ekran başında birilerinin uyarması ve yardımıyla verebildi.
Süper Ligin bu biçimde bu standarttaki hakemlerle nereye kadar gidebileceği sorusu nitekim futbolumuzun en kıymetli sorunudur.
Dün bu yanlışlar tolere edilebilecek bir düzeydeydi. Fenerbahçe-Galatasaray tansiyonun çok yükseldiği bu dönemde iki ekibin yakın gelecekte karşı karşıya gelecekleri düşünüldüğünde sonuçlardan huzursuz olmamak pek mümkün değil!

KADRO KALİTESİ / TOLGA ERSARI

Fenerbahçe’yi Dolmabahçe’de Beşiktaş karşısında galibiyete taşıyan takım kalitesi oldu ki, iki kadro ortasındaki temel fark da buydu.
Şu net bir gerçek, Galatasaray ve Fenerbahçe takım kalitesi olarak ligdeki öteki kadroların çok üzerindeler. Dünkü derbide de bunu bir kere daha çok açık bir formda gördük. Fenerbahçe, sakatlıklar ve formsuzluklarla boğuşan Beşiktaş karşısında maç boyuncu üstün olan taraftı. Bunun sonucunda da sarı-lacivertliler, haklı bir galibiyet aldılar.

Rıza Çalımbay, lakin kora kor çaba ederek Fenerbahçe karşısında âlâ bir sonuç alacağını düşünmüştü. Çalımbay’ın birinci on bir tercihini de bu niyet oluşturdu. Bunun sonucunda de Beşiktaş, adeta kulübesi alandakilerden daha bedelli bir halde maça başladı. Ama bu, çok da gerçek bir tercih değildi. Elbette tüm hafta boyunca grubun içinde olan kişi İstek Çalımbay. Ancak Aboubakar’ın bu türlü bir derbide birinci on birde olması gerektiğini düşünüyorum. Aboubakar üzere oyuncuların varlığı bile rakip defans üzerinde bir tedirginlik yaratır. Gerçekten Beşiktaş, atakta hiçbir üretkenlik sergileyemedi. Beraberlik golü öncesi gelişen penaltı konumu bile Fenerbahçeli oyuncuların ikramıydı. Natürel orada da İsmail Kartal’ın önemli bir yanlışı kelam konusu.

İsmail Kartal, sakatlıktan dönen Djiku’yu Beşiktaş derbisinde birinci on birde başlattı. Kırk beş günlük bir ortadan sonra Djiku’nun birinci maçı Beşiktaş derbisi mi olmalıydı? Elbette ki hayır. Hakikaten Djiku, hem maç eksikliğinin tesirlerini hissetti hem de Samet’le ahenk sorunu yaşadı. Penaltı durumu da bunun bir yansımasıydı. Bu ortada maçı da tamamlayamadı ve yine sakatlanarak çıkmak zorunda kaldı. Umarım olmaz lakin tahminen tekrar bir sakatlık sorunu yaşayacak.
Görüldüğü üzere İsmail Kartal’ın Djiku tercihi gerçek değildi. Çok tercih edilen bir tandem olmasa da uzun vakittir birlikte oynayan Samet- Oosterwolde ikilisi bu maçta da alana sürülebilirdi. Djiku, ilerleyen maçların aşikâr kısımlarında mühlet alıp etap kademe hazır hale getirilmeliydi.
Beşiktaş, derbinin kimi kısımlarında topa sahip oldu fakat bunları duruma dönüştüremedi. Siyah- beyazlılar, bal yapmayan arı misaliydiler. Kara Kartal’ı oyunda tutan, kaleci Mert Günok oldu. Deneyimli kaleci pek çok konumda, ki buna bir penaltı da dâhil, Fenerbahçeli oyunculara geçit vermedi. Bu manada kaleci Mert’in tarihi bir farkı önlediğini rahatlıkla söyleyebiliriz.

63’ten sonra İstek Çalımbay’ın kora kor uğraş planı da tesirini büsbütün kaybetti. Bu andan sonra Aboubakar’ın alana sürülmesi de hiçbir yarar sağlamadı.
Gedson Fernandes ve Umut Meraş’ı çok tesirli olamasalar da birinci yarıda kaybeden, ümit beslediği oyunculardan beklediği randımanı alamayan, kanatları kullanamayan, hamlede üretemeyen Beşiktaş kaçınılmaz olarak mağlup oldu. Fenerbahçe ise her manada kalitesini alana yansıttı. Sarı- lacivertliler, iki kanadı da tesirli kullandılar. Hatta Muleka, adeta oyunda kaldığı müddet boyunca Ferdi Kadıoğlu’nu kovaladı. Esasen sarı- lacivertliler, sahanın her bölgesinde rakiplerine karşı üstünlük sağladılar. Szymanski üzere yıldızlar kimi vakit dingin kalsalar da skor katkısı yapmayı başardılar.

Kısacası, iki grup ortasındaki takım kalitesi farkı sonucu belirledi. Beşiktaş, dönem başında yapılan kusurların sonuçlarını yaşıyor. İstek Çalımbay resmen ateşten bir gömlek giydi. Bu oyuncuları tekrar motive etmek, fizikî olarak güç destek etmek hakikaten çok güç. Ayrıyeten bunun için ekstra bir vakit da lazım. Çalımbay’ın bu maçtaki tercihlerini hakikat bulmasam da kendisi inandığım ve Beşiktaş’ın başında olması gerektiğini düşündüğüm bir teknik adam. Yeni idarenin de ona yardımcı olması gerekiyor.

Atilla Karaoğlan, birinci yarıda genel olarak düzgün bir idare gösterdi. Birinci penaltıyı çok güzel süzerek kendisi verdi. Lakin ikinci yarıda performansı çok düştü. Maç büsbütün VAR’ın denetiminde tamamlandı. İki penaltıda ve yanlışlı kırmızı kart konumunda yeri de uygun olmasına karşın konumları süzemedi. Her vakit söylediğim bir şeyi bir sefer daha tekrarlayacağım, Türk futbolunun en büyük sorunu hakem meselesidir. Üzülüyorum ama maalesef gerçek bu. Türk futbolunu yönetenlerin öncelikle bu meseleye odaklanmaları gerekiyor.